Autor: 
„NIE to odpowiedź, w której jest najwięcej miłości”
- Jesper Juul
„Nie z miłości”- Co dało mi przeczytanie książki jako nauczycielowi?
- Nauczyciel tak samo jak rodzic, powinien umieć powiedzieć „Nie” dziecku, jak wyznaczać granice i własną przestrzeń innym ludziom, pokazując samoświadomość, którą w późniejszym czasie dzieci mogą naśladować.
- Nauczyciele poprzez pracę jaką wykonują mogą stawać się obiektem, którym rodzic chce naśladować. Wpływając na relację ze swoim dzieckiem, gdyż nauczyciele chcąc nie chcąc są w takiej roli osoby, która służy. Zaciera to granicę bycia rodzicem, a dzieckiem.
- Warto rozwijać u dzieci samoświadomość i dążenie do autonomii. Pomagać im w sytuacjach, gdy chcą coś zrobić, ale nie potrafią, poprzez dobre słowo, a nie wyręczanie ich.
- Mówimy o swoich potrzebach i uczuciach, w ten sposób nie obrażając nikogo, sprawiając iż mogą różnie zareagować na nasze słowa, lecz nie przekraczamy ich granic.
- Rozwijanie umiejętności i odpowiedzialności u dziecka, za pomocą pytań, które każą mu myśleć przyszłościowo.
- Warto mówić „Nie” pamiętając o swoich przekonaniach, ale biorąc pod uwagę potrzeby dziecka.
- Nie krytykować, nie śmiać się z reakcji dziecka, która dla niego w tym momencie jest ważna i konieczna.
„Nie z miłości” - Co przeczytanie książki może dać rodzicowi?
- Rodzice, którzy z miłą chęcią nie odmawialiby niczego swoim dzieciom, uczą się, że zrobienie tego korzystnie wpływa na ich rozwój. Nie muszą oni rezygnować
- ze swojego życia, aby spełnić każdą zachciankę dziecka, by dziecko czuło się chciane
i kochane. - Potrzeba troszczenia się o swoje potrzeby, nie lekceważąc potrzeb dziecka, charakteryzuje się dobrym przywództwem. Ważne jest, aby rodzice nie usługiwali dziecku, ale z czasem dorastania uczyli go że może być samodzielne, w ten sposób pokazując mu, iż rodzicom na nim zależy. Bycie sługą własnego dziecka prawa że staje się ono nieszczęśliwe, samotne i ma poczucie bycia niechcianym.
- Używanie zrozumiałego i prostego języka, tak aby dziecko zrozumiało co się do niego mówi. Krótkie komunikaty, proste słowa, przystosowane do okresu rozwojowego dziecka.
- Nauka mówienia o swoich uczuciach, wyrażenia swoich granic, potrzeb i życzeń, nie używając obraźliwego języka.
- Praca nad byciem autorytetem dla swoich dzieci.
- Informuje, że dawanie dzieciom tego czego chcą nie jest czymś złym, jeżeli nie jest to sposób na unikanie konfliktów.
- Warto mówić „Nie” pamiętając o swoich przekonaniach, ale biorąc pod uwagę potrzeby dziecka.
- Nie krytykować, nie śmiać się z reakcji dziecka, która dla niego w tym momencie jest ważna i konieczna.
- Spontaniczne powiedzenie „Nie”, bez posiadanej odpowiedzi nie jest niczym złym, nie zawsze rodzic musi być przygotowany na podanie powodu swojej decyzji.
- Zrozumienie autonomii dziecka, ale okazywanie mu uczuć.
- Ewoluowanie odpowiedzialności i kontroli rodziców nad dorastającym dzieckiem (wraz z dorastaniem dziecka, kontrola rodziców także powinna się zmieniać
i dostosowywać do wieku dziecka czy zagrożeń świata zewnętrznego). - Wypracowanie z partnerem wspólnego frontu i postawy względem dorastającego dziecka.
- Dziecko ma prawo powiedzieć „Nie”.