Autor: 
Podjęcie próby zwalczania nieśmiałości u dzieci polega na przekierowaniu ich w taki sposób, aby stwarzać im sytuacje do publicznych wystąpień, przyzwyczaić ich do tego oraz dawać możliwość przeżycia sukcesu, realnego sukcesu. W ten sposób wypierana jest negatywna opinia/ przeświadczenie o niemożności doścignięcia społecznym wymaganiom. By dziecko wygrało z nieśmiałością pomóc mu powinni nie tylko nauczyciele, rodzice czy rodzina, ale także on sam. Bez współpracy i chęci nie można myśleć o pozytywnych wynikach. Nieśmiałość wpływa na zawiązywanie kontaktów przez dziecko z rówieśnikami, zazwyczaj w znacznym stopniu je utrudniając. Dziecko często unika ludzi, utrudnia wykorzystanie zasobów, które posiada dziecko, sprawiając że obraz samego siebie staje się negatywny.
Zajęcia socjoterapeutyczne, opierają się na aranżowaniu sytuacji uczących, które pełnią funkcję korygującą w odniesieniu do zachowań dziecka nieśmiałego. Chodzi w nich o organizację doświadczeń dziecka, które pozwolą na zaspokojenie potrzeb emocjonalnych, ale także na wprowadzenie nowych czynności poznawczych czy form zachowania.
Warto tutaj wykorzystać pracę z grupą, zabawę czy muzykę i sztukę. W pracy z grupą u dzieci nieśmiałych zmniejsza się napięcie, niepokój jeśli chodzi o kształtowanie się obrazu samego siebie czy rozwija się umiejętność komunikacyjna. W zabawach dzieci utrzymują kontakt wzrokowy, emocjonalny oraz obserwują innych uczestników zabawy. Zabawy pokazują jak słuchać i wypowiadać się na związany temat. Muzyka i sztuka zaś wzbogacają i kształtują wyobrażenia, pozwalają także na indywidualną interpretację za pomocą śpiewu, rysunku, słowa. Przez śpiew dziecko nieśmiałe może wyrazić siebie, swoje myśli i uczucia.
Ważne jest, aby dziecko podnosiło poczucie własnej wartości, gdyż w ten sposób wzrasta u niego wytrwałość i samodzielność. Podstawowa wiedza o emocjach czy uczuciach pozwala dzieciom zrozumieć zachowanie swoje oraz innych ludzi, a także ułatwia komunikację.
Gabriela Szczepan